نماز مهربون

بچه ها نسبت به دین همون احساسی رو پیدا می کنن که ما پدر و مادرا بهشون القا می کنیم. شاید خیلی وقتا خودمون هم نفهمیم که داریم چه دیدگاهی نسبت به مذهب در فرزندمون ایجاد می کنیم. برای همین باید از همون دوران نوزادی بچه هامون، مراقب نحوه ی انجام عبادتامون و کارهایی که مربوط به دین هستن مثل نماز، روزه، حجاب، حیا، تلاوت قرآن و دعا و ... باشیم.

من برای این که دیدگاه خوبی نسبت به نماز، در دخترم زهرا ایجاد کنم، وقتایی که می خوام نماز بخونم و زهرا بیداره، اونو روبروی خودم توی کریِرش می ذارم تا بتونه منو ببینه. بعدش تمام مدتی که مشغول نمازم به جای مُهر به صورت اون نگاه می کنم و اونم به من خیره می شه و با تعجب به ذکرهایی که می گم گوش می ده.

یه مدتی برای این که نماز بخونم زهرا رو می خوابوندم یا به باباش می دادم و تند تند نمازمو می خوندم. یه روز وقتی زهرا بغلم بود و داشت نگام می کرد، من داشتم آیةالکرسی رو از حفظ می خوندم که یهو دیدم زهرا بغض کرد و شروع کرد به گریه کردن از ته دل! بدون هیچ اتفاق خاصی!!! فهمیدم از نحوه ی خوندن من ترسیده، چون من تندتند آیه رو می خوندم و به زبان عربی هم بوده و این برای زهرا غریب بوده! جدیداً دقت دخترم خیلی بیشتر شده. منم از همون موقع تصمیم گرفتم جلوی زهرا نماز بخونم و در حال نماز یه لبخند کوچولو هم می زنم و به زهرا نگاه می کنم تا دخترکم نسبت به نماز بدبین نشه و گوشش هم به شنیدن صوت عربی آشنا بشه و براش عادی شه. و یا حتی شاید به نماز علاقمند هم بشه!!! بعد از نماز هم حسابی باهاش بازی می کنم تا احساس کنه نماز این قدر انرژی به من میده!

به زودی إن شاءالله زهرا رو با قرآن هم آشنا می کنم تا خدای مهربون دخترمو بانماز و قرآنی بار بیاره...

زهرابانو