تحویل سال

زهرا: یک ماه و 25 روز.

روز آخر فرا رسیده و من هنوز خیلی از کارای خونه رو انجام ندادم. آخه با وجود یه دخمل بغلی و شیملو (!) که تا وقتی بیداره همش بغل و شیر می خواد و تا خوابش می بره باید سکوت مطلق برقرار باشه تا خانومی از خواب نپره، مگه می شه کاری انجام داد؟!

بابایی هم که رفته سر مزار پدرش (پدرجون که به رحمت خدا رفته) تا آخرین پنج شنبه ی سال بهش سر بزنه و خیرات بده.

آخر دلمو زدم به دریا و به شما خانوم خوشگله گفتم یا باید بخوابی و بذاری من به کارام برسم و یا این که همین طوری بیدار می ذارمت تو گهواره و بازم می رم تا به کارام برسم! آخه دیگه امشب عید می رسه و خونه ی ما هنوز به هم ریخته ست!

شما هم که دیدی هوا پَسه قول مساعدت دادی و بعد از خوردن شیر به خوابی عمیق و 3 ساعته فرو رفتی. خدا خیرت بده دختر!

منم ظرف 3 ساعت با سرعت نور به کارام رسیدم و خونه رو مثل ماه کردم و برق انداختم. ساعت 8 شب، درست 20 دقیقه قبل از تحویل سال کارام تموم شد. سریع لباسای خودم و تو رو در حال خواب (!) عوض کردم و لباسای نو پوشیدیم. تو هم همون موقع بیدار شدی و بابایی  هم از راه رسید. خلاصه به محض این که تو رو بغل گرفتم و روی مبل نشستیم تا قرآن رو باز کنیم و دعا کنیم، سال تحویل شد و تلویزیون دعای تحویل سال رو پخش کرد. ما هم یه نفس عمیق کشیدیم و هم زمان این دعا رو زمزمه کردیم...

یا مقلّب القلوب و الأبصار!

یا مدبّر اللّیل و النّهار!

یا محوّل الحول و الأحوال!

حوّل حالنا إلی أحسن الحال!

اللّهمّ صلّ علی محمّدِ و آل محمّدِ و عجّل فرجهم

اللّهمّ عجّل فی فرج صاحب الزّمان (ع)

و ...

زهراکوچولو عیدت مبارک دخترم!

إن شاء الله سال های زندگی ت پر از برکت و معنویت و خوشی باشه و به رشد و بالندگی برسی...

آمین یا أرحم الرّاحمین...!

زهرا، بهار زندگی ما