خلسه

سلام مامانی

می خوام یکی از کارای قشنگتو که همیشه از همون موقع که خیلی کوچولو بودی، انجام می دادی تعریف کنم.

تو همیشه وقتی شیر می خوری بعد از این که خوب سیر می شی و به آرامش می رسی، می ری تو حال خواب و بیداری و در همون حال، یه اداهای بامزه درمیاری! لبخند می زنی، بعد سریع لبخندتو جمع می کنی و ابرو می اندازی، بعد ادای گریه رو درمیاری و یه صدای ضعیف جیغ مانند درمیاری، بعد چشماتو نیمه باز می کنی در حالی که مردمک چشمت رفته بالا و سفیدی ش معلومه! بعد سرتو به عقب هل می دی و اون قدر عقب می بری که زیر گلوت کاملاً معلوم می شه و من پُرزهای زیر گلوتو پاک می کنم، بعد دوباره لبخندک می زنی و ... . خلاصه هی ادا درمیاری و من مشغول تماشای تو می شم و همیشه عاشق این حالت تو هستم. اسمشم گذاشتم خلسه! اولا فکر می کردم تو با فرشته ها حرف می زنی و این اداها رو برای اونا درمیاری چون نه بیدار بودی نه خواب!  ولی بعداً به این حالتت می گفتم سرخوشی. چون وقتی شکمت سیر می شد و جاتم تمیز بود و توی بغل من بودی، این طوری می شدی!0 <-----> این صفرم خودت الان تایپ کردی!!!

می میرم برا لبخندکای موقع خلسه ت عسّل!

                                  زهرا چندروزه                         زهرا یک ماه ونیمه

                                زهرا دو ماه ونیمه                          زهرا چهارماهه