پستونک مکیدن

زهرا: 21 روزه.

مدتیه که اشتهای تو زیاد شده و همش ازم شیر می خوای. یعنی تموم مدتی که بیداری من باید بهت شیر بدم. البته نوش جونت نازگل من! اما خیلی وقتا بیشتر این شیر رو بالا میاری و می ریزی بیرون و من بازم بهت شیر می دم.

بعضی وقتا هست که من نمی تونم شیر بدم، مثل وقتایی که مهمونی میاد خونمون و یا جایی هستیم و یا وقتی که نماز می خونم. این جور وقتا تو همش گریه می کنی و دنبال مم می گردی. مثل امروز که بغل بابا بودی و مهمون داشتیم و تو شیر می خواستی!

این قدر گریه کردی که بابا مجبور شد بهت پستونک بده. منو ببخش! اولش پستونکو نمی گرفتی ولی بابا اون قدر پستونکو جلوی دهنت نگه داشت تا بالاخره خودت گرفتیش و شروع کردی به مکیدن. البته خودت نمی تونستی پستونکو با دهنت نگه داری. برای همین بابا اونو جلوی دهنت نگه داشته بود و تو می مکیدی. الهی فدای لب و دهن نازت بشم فرشته کوچولوی من! دل من تو تب و تابه که خیلی زود بتونم بهت شیر بدم! الهی بمیرم که به جای مم داری پستونک می خوری! دخمل مظلوم من فکر می کنه داره شیر می خوره ولی چیزی گیرش نمیاد!

منو ببخش عسلم! قول می دم فقط وقتایی که ناچارم بهت پستونک بدم نازگلم!!!

زهرا بعد از شیر خوردن