تولد یک سالگی ت مبارک
تولد یک سالگی ت مبارک زهرای مامان یک ساله شد!
هوررررررررررررررررررررااااااااااااااااااااا
دیشب مادرجون برات یه جشن تولد کوچیک تو خونه شون گرفت؛ اما جشن تولد اصلی ت قراره پنج روز دیگه برگزار بشه چون بابایی الان امتحان داره و ما منتظریم امتحانات بابایی تموم بشه
.
امروز صبح رأس ساعت 10:30 که ساعت تولد شماست، توی شبکه ی اجتماعی «لاین» پست تولدت رو با عکس سلفی ت گذاشتم تا دوهزار نفری که در ادلیستم هستن، ببینن. ظرف نیم ساعت حدود پانصد نفر لایک و کامنت گذاشتن و تولد دخمل کوچولوی منو تبریک گفتن! الهی مامان قربونت شه عسل!!
*** تولدت مبارک فرشته کوچولو ***
این متن زیبا هم تقدیم شما:
در آسمان بی وزنی، آزاد و رها در پرواز بودم. ناگاه وزنه ی لطیفی بر دوشم نهاده شد. اما چنان سنگین که بال هایم را شکست و من به زمین افتادم. رو به خدا گفتم:
«این چه باری است که این چنین زمین گیرم کرد؟»
خداوند پیغام فرستاد:
«زیر پایت را نیک بنگر! تو روی زمین نایستاده ای! این بهشت است که زیر پای توست!
امانتی که بر دوش تو نهادم تو را به زمین نیفکنده! بلکه تو را بر فراز بهشت آورده است.
این امانت وزنه نیست! بال پرواز است... فرشته ای ست کوچک در کالبد انسانی... او مهمان خانه ی توست اما روزیِ تو را نمی خورد، تویی که به برکت او روزی ات افزون می گردد...!
گریه هایش تقریر شهادتین است و خنده هایش بهار ملائک...
زیباست؛ اما این تو نیستی که به او عشق می ورزی! اوست که به تو با تمام وجود عشق می ورزد و عشق ورزیدن را به تو هم می آموزد...!
قلبی دارد چون آینه پاک و زلال، و این تویی که اختیاردار این نعمت شگفت الهی شده ای... لوح وجودش سفید و خالی ست و قلم در دست تو... تویی که شخصیت او را به هر شکل که بخواهی رقم می زنی و اوست که مسئول بوسه زدن بر دستان توست...
تو را مخیّر نمودیم تأدیبش کنی و او را موظف نمودیم در تمام لحظات، احترامت را نگه دارد...
این امانتی ست بسیار بی نظیر... امانتی که وزنه نیست... موهبتی ست بس بزرگ و باشکوه...! هرچند ظریف است و زیبا...
امانتی که تو را در دنیا، آموزگار عشق است و در آخرت، رهنمای بهشت...»
وقتی به خود آمدم، دیدم «مادر» شده ام!
و فرشته ای زیبا و آسمانی در دامانم به من لبخند می زند...
فرشته ی کوچکم!
خداوند منان را به خاطر وجود سرشار از مهر تو سپاسگزارم و عهد می بندم که تمام هستی ام را نثار عشق ورزیدن به تو کنم... روح و جانم به فدایت، مادر!
