سرماخوردگی

زهرا: یک ماه و 29 روز.

وای وای وای...

زهرای من امروز سرما خورده!

آخه کوچولوی نازنازی چیز دیگه نبود که تو بخوری؟!

راست می گن که بهار آدمو گول می زنه. فکر می کنی هوا گرمه و لباس نمی پوشی بعد می ری باد بهار می خوره به تنت و سرما می خوری...!

شما دخمل طلا هم امروز انگاری سرما خوردی! الهی مامانت دورت بگرده، آخه چی شد که سرما خوردی؟ درد و بلات به جونم! همش داری عطسه می کنی و از مماغ کوچولوت آب میاد!

آخه عسلم من تا یادم میاد تورو بدون لباس نذاشتم که یخ کنی! حتی دو روز پیش که بدون پتو بردمت بیرون هم همش دورت چادر می پیچوندم. تازه هوا هم سرد نبود!

الهی فدات بشم تو هنوز خیلی کوچولویی! نباید مریض بشی! حالا من چه کار کنم؟

مامان جون که می گه بهت شیر بدم! می گه شیر مادر بهترین پادزهر برای هر بیماریه. منم رفتم عسل خوردم تا شاید اثرش بیاد روی شیرم و بیماری تورو خوب کنه! آخه هر وقت خودم سرما می خوردم فقط با عسل خوب می شدم!

بابا می گه بریم دکتر. اما من نمی خوام به تو شربت و دارو بدم. دکتر که غیر از این چیزی نمی گه! می گه؟ درسته که دارو به بهبودی آدم کمک می کنه اما هر داروی شیمیایی عوارضی هم داره...!

تو رو می ذارم پیش بخاری و حسابی می پوشونمت و خودمم همش گرمی می خورم تا طبع شیرم هم گرم شه، شاید این طوری تو بهتر شی. نبینم مریضی و بی حالتو مامان!

خدایا دخترم زود خوب شه... کمک کن!

زهرا ناناز